Sąd odrzuca również odwołanie w sprawie o świadczenie z ubezpieczeń społecznych, do którego prawo jest uzależnione od stwierdzenia niezdolności do pracy lub niezdolności do samodzielnej egzystencji, a podstawę do wydania decyzji stanowi orzeczenie lekarza orzecznika ZUS, jeżeli osoba zainteresowana nie wniosła sprzeciwu od tego Decyzja ta podlega zaskarżeniu w drodze odwołania do sądu ubezpieczeń społecznych. Odwołanie wniesione od decyzji wydanej na podstawie orzeczenia lekarza orzecznika ZUS zawierające zarzuty dotyczące wyłącznie tego orzeczenia, niepoprzedzone wniesieniem sprzeciwu od tego orzeczenia podlega odrzuceniu przez sąd (art. 477 9 § 3 1 zd. 1 Przyjęte rozwiązanie jest w praktyce bardzo korzystne dla strony, która kwestionuje decyzję ZUS. Często bowiem koszty wynagrodzenia biegłych są znaczne. Opinie biegłych lekarzy (różnych specjalności) najczęściej oscylują wokół kwoty 800-900zł, a w sytuacjach szczególnie skomplikowanych mogą sięgać wielu tysięcy złotych. nastepnie: Wnosze sprzeciw do Komisji Lekarskiej ZUS od decyzji lekarza orzecznika ZUS a tym samym od orzeczenia wydanego przez niego dnia. Zakwestionowac mozna odmowe przyznania swiadczenia, jak i ustalona jego wysokosc.Odwolanie od decyzji Zakladu Ubezpieczen Spolecznych jest Odszkodowanie to wypłaca ZUS na drodze decyzji – po złożeniu przez ubezpieczonego odpowiedniego wniosku i przeprowadzeniu badania przez lekarza orzecznika. Ubezpieczony, który nie zgadza się z orzeczeniem lekarza orzecznika, może w terminie 14 dni wnieść sprzeciw od tego orzeczenia do Komisji Lekarskiej ZUS. Od niniejszej decyzji przysługuje prawo wniesienia odwołania do Sądu Okręgowego – Sądu Pracy§ Odwołanie od decyzji lekarza orzecznika ZUS (odpowiedzi: 3) Dziś byłam na komisji lekarskiej ZUS.Pani doktor orzecznik wstrzymała mi. Jedynie co dziesiąty chory odwołuje się od decyzji lekarza orzecznika do komisji lekarskiej ZUS.Jeśli nzo7Oy. Pamiętaj! Każdy pacjent ma prawo nie zgodzić się z opinią albo orzeczeniem lekarza i przysługuje mu prawo do sprzeciwu. Kto może wnieść sprzeciw? Każdy pacjent lub jego przedstawiciel ustawowy mogą wnieść sprzeciw wobec opinii albo orzeczenia lekarza. Uwaga! Sprzeciwu nie może wnieść pełnomocnik pacjenta - w sytuacji, gdy dokona tego adwokat lub radca prawny reprezentujący pacjenta, sprzeciw będzie nieskuteczny. Pełnomocnik może jedynie pomóc pacjentowi w przygotowaniu sprzeciwu. Warto pamiętać, że to pacjent musi własnoręcznie podpisać i złożyć sprzeciw. Od czego można wnieść sprzeciw? Sprzeciw można złożyć od opinii lub orzeczenia wymienionych w art. 2 ust. 1 ustawy o zawodach lekarza i lekarza dentysty. Ważne jest, aby kwestionowana opinia miała wpływ na prawa pacjenta lub jego obowiązki wynikające z przepisów prawa. Pacjent musi wskazać z jaką opinią/orzeczeniem lekarskim się nie zgadza oraz przesłać jej kopię do Rzecznika. Prawo do sprzeciwu nie obejmuje opinii/orzeczeń lekarskich, w przypadku których istnieje określona prawna droga odwoławcza. Dotyczy to o orzeczeń związanych z ZUS-em, orzekaniem o niepełnosprawności, orzeczeń dot. medycyny pracy. W jakiej formie i gdzie można wnieść sprzeciw? Sprzeciw wraz z uzasadnieniem pacjenci mogą wysłać: 1. pisemnie na adres: Biuro Rzecznika Praw Pacjenta ul. Młynarska 46 01-171 Warszawa 2. za pomocą poczty elektronicznej: kancelaria@ 3. za pomocą portalu ePUAP Ze sprzeciwu musi wynikać z jaką opinią/orzeczeniem lekarskim pacjent się nie zgadza oraz w jaki sposób wpływa ona na prawa lub obowiązki pacjenta wynikające z przepisów prawa. Sprzeciw złożony bez uzasadnienia jest zwracany osobie, która go wniosła. Należy pamiętać aby do sprzeciwu dołączyć kopię opinii/orzeczenia lekarskiego. Ile jest czasu, aby wnieść sprzeciw? Sprzeciw wnosi się do Komisji Lekarskiej działającej przy Rzeczniku Praw Pacjenta, za pośrednictwem Rzecznika. Należy wnieść sprzeciw w terminie 30 dni od dnia wydania opinii albo orzeczenia przez lekarza orzekającego o stanie zdrowia pacjenta. Aby został zachowany termin wniesienia sprzeciwu musi on wpłynąć do Rzecznika przed upływem 30 dni. Termin uważa się za zachowany, jeżeli przed jego upływem pismo zostało: wysłane w formie dokumentu elektronicznego do organu administracji publicznej, a nadawca otrzymał urzędowe poświadczenie odbioru; nadane w polskiej placówce pocztowej operatora wyznaczonego w rozumieniu ustawy z dnia 23 listopada 2012 r. – Prawo pocztowe; złożone w polskim urzędzie konsularnym; złożone przez żołnierza w dowództwie jednostki wojskowej; złożone przez członka załogi statku morskiego kapitanowi statku; złożone przez osobę pozbawioną wolności w administracji zakładu karnego. Co dalej? Rzecznik Praw Pacjenta rozpatruje sprzeciw pod względem formalnym. Jeżeli został zachowany termin i wszystkie warunki formalne, Rzecznik powołuje Komisję Lekarską, która rozpatruje sprzeciw. Komisja szczegółowo analizuje dokumentację medyczną pacjenta, a jeśli zachodzi taka potrzeba także bada pacjenta. Następnie wydaje orzeczenie, w którym orzeka o zasadności bądź bezzasadności sprzeciwu. W chwili obecnej Komisja Lekarska ma 30 dni na rozpatrzenie wniosku. W skład Komisji Lekarskiej wchodzi trzech lekarzy powołanych przez Rzecznika Praw Pacjenta, w tym dwóch tej samej specjalności, co lekarz, który wydał opinię lub orzeczenie. Do postępowania przed Komisją Lekarską nie stosuje się przepisów Kodeksu postępowania administracyjnego. Tym samym decyzja Komisji jest ostateczna i nie można się od niej odwołać do organu wyższej instancji. W przypadku jakichkolwiek pytań i wątpliwości, pacjenci zawsze mogą skontaktować się z Biurem Rzecznika Praw Pacjenta za pośrednictwem Telefonicznej Informacji Pacjenta 800-190-590 czynnej pn. - pt. w godz. - Prawo do sprzeciwu w ustawodawstwie polskim Prawo do sprzeciwu zostało wprowadzone do ustawodawstwa polskiego w 2009 r. Wtedy też Europejski Trybunał Praw Człowieka w wyroku wydanym w sprawie Tysiąc przeciw Polsce (skarga nr 5410/03) stwierdził, iż brak procedury odwoławczej od opinii lekarskiej w sprawie dopuszczalności przerwania ciąży może stanowić niedozwoloną ingerencję w sferę życia prywatnego jednostki (art. 8 Europejskiej Konwencji Praw Człowieka). Dlatego też przyznanie pacjentowi prawa do wniesienia sprzeciwu wobec opinii albo orzeczenia lekarza stanowi realizację wyroku Trybunału. Wypełnij on-line Wersja: | Pobrań: 6673 | Obowiązuje od: 2017-04-01 5 | Głosów: 13 Opis: ZUS OL-4 Sprzeciw wobec orzeczenia lekarza orzecznika - z wysyłką do PUE ZUS Od orzeczenia lekarza orzecznika osobie zainteresowanej przysługuje sprzeciw do komisji lekarskiej Zakładu, w ciągu 14 dni od dnia doręczenia tego orzeczenia. Sprzeciw wnosi się za pośrednictwem jednostki organizacyjnej Zakładu właściwej ze względu na miejsce zamieszkania osoby zainteresowanej. Komisja lekarska nie rozpatruje sprzeciwu wniesionego po terminie. W uzasadnionych przypadkach Zakład, na wniosek osoby zainteresowanej, może przywrócić termin na wniesienie sprzeciwu. Prezes Zakładu, w terminie 14 dni od dnia wydania orzeczenia przez lekarza orzecznika, może zgłosić zarzut wadliwości orzeczenia i przekazać sprawę do rozpatrzenia komisji lekarskiej. O zgłoszeniu zarzutu wadliwości orzeczenia jednostka organizacyjna Zakładu niezwłocznie zawiadamia osobę zainteresowaną. Orzekanie o niezdolności do pracy opiera się na ustawie z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (t. jedn. z 2009 r. nr 153, poz. 1227) oraz na rozporządzeniu Ministra Polityki Społecznej z dnia 14 grudnia 2004 r. w sprawie orzekania o niezdolności do pracy ( nr 273, poz. 2711) Formularz posiada możliwość wysyłki elektronicznej za pomocą PUE ZUS. Podstawa prawna: Ustawa z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (t. jedn. z 2009 r. nr 153, poz. 1227) Rozporządzenie Ministra Polityki Społecznej z dnia 14 grudnia 2004 r. w sprawie orzekania o niezdolności do pracy ( nr 273, poz. 2711) Cechy formularza: Formularze archiwalne: ZUS OL-4 obowiązywał do dnia: 2021-02-19 ZUS OL-4 obowiązywał do dnia: 2017-03-31 Grupa formularzy: Typ sprawy Formularze bazowe Zakład Ubezpieczeń Społecznych ZUS, KRUS i ubezpieczenia ZUS Kategoria Urząd Nota prawna: PAMIĘTAJ! Gdy wypełnisz formularz - przeczytaj go uważnie w wersji ostatecznej lub skonsultuj się ze specjalistą! Udostępnione przez nas wzory druków, formularzy, pism, deklaracji lub umów należy zawsze właściwie przetworzyć, uzupełnić lub dopasować do swojej sytuacji. Pamiętaj, że podpisując dokument kształtujesz nim swoje prawa lub obowiązki, zatem zachowaj należytą uwagę przy zmianach i jego wypełnianiu. Ze względu na niepowtarzalność każdej czynności, samodzielnie lub na podstawie opinii specjalisty musisz ocenić, czy wykorzystany formularz zastał zastosowany przez Ciebie odpowiednio do stanu faktycznego, prawnego lub zamierzonego celu. Format XML dla programistów: Komentarze użytkowników: Rzecznik prasowy ZUS wyjaśnia, dlaczego lekarze orzecznicy zadają szczegółowe pytania w trakcie orzekania o niezdolności do samodzielnej komentarz w tej sprawie poprosiliśmy po rozmowie ze słupszczanką Bogusławą Szeligowską, która uznała, że podczas oceny ruchowej jej 91-letniej mamy zadawał zbyt uwłaczające pytania. Rozmowę z panią Szeligowską można zobaczyć na portalu Nasi lekarze orzecznicy, oceniając sprawność ruchową, posługują się powszechnie stosowaną, międzynarodową skalą. Pomaga ona określić i opisać, jakie czynności dnia codziennego chory może wykonywać sam i w jakim zakresie potrzebuje pomocy innych osób. Stąd szczegółowe pytania - mówi Krzysztof Cieszyński, pomorski rzecznik prasowy ZUS. Od orzeczenia lekarza orzecznika przysługuje sprzeciw do komisji lekarskiej świadczenie uzupełniające dla osób niezdolnych do samodzielnej egzystencji potocznie nazywane jest „500+ dla niepełnosprawnych”, to decydujące jest posiadanie ważnego orzeczenia o niezdolności do samodzielnej egzystencji. Osoby, które nie mają takiego orzeczenia, po złożeniu wniosku o świadczenie są kierowane na badanie przez lekarza orzecznika ZUS. Przypomnijmy: Aby otrzymać wsparcie, poza wspomnianym orzeczeniem trzeba być pełnoletnim, mieszkać na terytorium Polski, a łączna wysokość dotychczasowych świadczeń pieniężnych finansowanych ze środków publicznych nie może przekraczać kwoty 1 600 zł do samodzielnej egzystencji orzeka się w przypadku stwierdzenia naruszenia sprawności organizmu w stopniu powodującym konieczność stałej lub długotrwałej opieki i pomocy innej osoby w zaspokajaniu podstawowych potrzeb orzecznik do pacjentki: Czy pani się sama podciera? Jej córka - To uwłaczającePolecane ofertyMateriały promocyjne partnera Życie osób niepełnosprawnych często “urozmaicone” jest uczestnictwem na różnych komisjach lekarskich. Decyzje, które na takich komisjach podejmują lekarze orzecznicy, w dużym stopniu wpływają na nasze życie, ponieważ zależy od nich dostęp do wielu uprawnień ułatwiających życie osobom niepełnosprawnym, a także wypłacanie świadczeń pieniężnych (np. rent). Co jednak zrobić, gdy decyzja podjęta przez lekarzy orzeczników jest dla nas niekorzystna i czujemy, że jest to niesprawiedliwe? To proste – odwołać się! Ale jak? Oto kilka naszych rad: Przede wszystkim – zrób to! Ok, nigdy nie ma 100% pewności, że wygrasz sprawę, ale jeśli w ogóle nie podejmiesz walki, to jak ma się udać? Informacje zawarte w pouczeniu są ważne Każdą decyzję dostajesz listownie na piśmie. Poniżej treści decyzji znajduje się pouczenie – być może jest dość długie i ciężko się je czyta, ale to w nim dokładnie dowiesz się do jakiej jednostki (instytucji) możesz się odwołać i jaki masz czas na odwołanie (np. czy jest to 7, 14 czy 30 dni). Czas ten liczy się od doręczenia listu z decyzją, chyba że w pouczeniu wyraźnie napisano, że jest inaczej. Nie idź na skróty! Nie leć od razu ze skargą do sądu. Jeśli w pouczeniu jest napisane, że np. od decyzji lekarza orzecznika ZUS należy najpierw odwołać się do ZUS, to tam skieruj swoje pierwsze zażalenie. Trzeba przejść całą “ścieżkę odwoławczą” – jeśli zbyt szybko wystosujesz wniosek do sądu, to zarzuci Ci, że nie zostały wyczerpane wszystkie wcześniejsze możliwości i odrzuci Twój wniosek. Dokładnie opisz swój stan zdrowia Opisz przebieg swojej choroby – z czym masz problem w codziennym funkcjonowaniu, jak wyglądało Twoje leczenie, czy są jakiekolwiek szanse na powrót do sprawności? Porównaj swoje funkcjonowanie z życiem sprawnej osoby – czego w porównaniu z nią nie jesteś w stanie zrobić? W czym potrzebujesz pomocy? Pamiętaj, chodzi o najważniejsze czynności – przygotowywanie posiłków, toaleta i higiena, robienie zakupów, sprzątanie, możliwość samodzielnego poruszania się na zewnątrz – nie żal się, że nie możesz na przykład spontanicznie skoczyć do knajpki na coś mocniejszego. Wypisz w jaki sprzęt musisz się zaopatrzyć, żeby “dało się jakoś żyć”. Czy zażywasz na stałe jakieś leki? To może nie być szczególnie przyjemne doświadczenie, ale pomoże zrozumieć instytucjom, że faktycznie masz konkretne ograniczenia. Możesz dołączyć też dokumentację medyczną (wypisy ze szpitala, opisy badań), ale nie ma potrzeby dołączania kolejny raz tych samych dokumentów – dotychczasowe “papiery” instytucja powinna mieć w swoim archiwum. Dokładnie opisz o jaką sprawę chodzi! Już w tytule napisz numer decyzji, z którą się nie zgadzasz, lub numer akt swojej sprawy (jest on zawsze podany w piśmie z decyzją). Jeśli pismo z decyzją nie ma osobnego numeru, możesz wspomnieć datę, w której została ona podjęta. Przykładowe nagłówki mogą brzmieć: “Sprzeciw do orzeczenia lekarza orzecznika z dnia …, nr akt ….” “Odwołanie od decyzji odmownej z dnia …, nr akt …” Nie zapomnij, żeby Twój wniosek miał charakter formalny – umieść w nim u góry swoje dane adresowe i numer PESEL, miejsce i datę sporządzenia, adres instytucji, do której go kierujesz, a na końcu swoje imię i nazwisko oraz własnoręczny podpis. Koniecznie zrób dwa egzemplarze wniosku! Jeden będzie dla Ciebie, drugi zostawisz w danej instytucji. Wyślij go listem poleconym za potwierdzeniem odbioru lub zanieś bezpośrednio do danej instytucji na tak zwany “dziennik podawczy” i poproś o odpowiednią pieczątkę urzędu na swojej kopii pisma. Przykładowe “ścieżki odwoławcze” od decyzji lekarza orzecznika ZUS: najpierw sprzeciw do decyzji lekarza składa się komisji lekarskiej ZUS, a w przypadku podtrzymania przez tę komisję negatywnej decyzji – do Sądu Okręgowego – Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych. Możliwe, że swoje pismo do sądu trzeba będzie złożyć za pośrednictwem ZUS, czyli mówiąc inaczej – w ich siedzibie. Miejski/ Powiatowy Zespół ds. Orzekania o Niepełnosprawności: sprzeciw do orzeczenia składa się do Wojewódzkiego Zespołu ds. Orzekania o Niepełnosprawności, jednakże za pośrednictwem Zespołu Miejskiego/Powiatowego. Być może na tym etapie Miejski/Powiatowy Zespół zgodzi się z nami (tzw. samokontrola) i uzna nasze odwołanie. Jeśli nie, Powiatowy Zespół sam (!) przekaże sprawę do Wojewódzkiego Zespołu ds. Orzekania o Niepełnosprawności. A jeśli i ten urząd podtrzyma niekorzystne dla nas orzeczenie, zwracamy się do Sądu Okręgowego – Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych (za pośrednictwem Wojewódzkiego Zespołu ds. Orzekania o Niepełnosprawności). Zatem zasady odwołania od decyzji lekarzy orzeczników ZUS i Zespołu ds. Orzekania o Niepełnosprawności są bardzo podobne. Przypominamy – informacje dotyczące urzędu, do którego należy skierować skargę na decyzję lekarza orzecznika, zawsze znajdują się w pouczeniu! Na każdym etapie Twojej sprawy te instytucje będą informować Cię na piśmie o swoich decyzjach, a każde takie pismo zawiera pouczenie. Pamiętaj też, że w trakcie rozpatrywania Twojej skargi dany urząd może Cię prosić o stawienie się na dodatkowe komisje lekarskie, celem sprawdzenia, czy Twoje pretensje są słuszne. Wniosek do sądu – i co dalej? W momencie złożenia skargi do Sądu Okręgowego Twoje pismo ponownie jest sprawdzane przez opisane urzędy (ZUS, Zespół ds. Orzekania o Niepełnosprawności). Jeśli na tym etapie te urzędy stwierdzą, że jednak masz rację, mogą uchylić swoje wcześniejsze decyzje. Co to oznacza? Że osiągniesz swój cel bez konieczności stawiania się na rozprawę sądową. W tej sytuacji możesz złożyć pismo, w którym napiszesz, że już nie podtrzymujesz swojego odwołania do sądu – no chyba że bardzo zależy Ci na dostarczeniu sobie emocji i wniesiesz o podtrzymanie skargi. Natomiast jeśli urzędy nadal będą obstawały przy niekorzystnej dla Ciebie decyzji lekarza orzecznika, będzie się to wiązało z wyznaczeniem terminu rozprawy i koniecznością stawienia się przed sądem. Może się okazać, że przyda Ci się adwokat lub radca prawny – jednak decyzja o jego wynajęciu należy wyłącznie od Ciebie. A co, jeśli w pouczeniu znajdują się błędne informacje? Może zdarzyć się, że w pouczeniu zamieszczono błędne informacje dotyczące czasu na złożenie odwołania lub organu, do którego należy wysłać swoją skargę. Co wtedy? Przede wszystkim pamiętaj, że taka sytuacja nie może odebrać Ci prawa do walki o swoją sprawę! W końcu to nie była Twoja wina. Jeśli w odpowiedzi na Twoje odwołanie napisano, że złożono je po terminie, nie panikuj. Sprawdź jeszcze raz treść pouczenia, jaki czas tam wskazano. Jeśli Twoje pismo zostało złożone w terminie podanym w pouczeniu, złóż w urzędzie wniosek o przywrócenie terminu do złożenia sprzeciwu. Jako dowód w tej sprawie załącz pismo z pouczeniem, w którym wskazano błędny termin odwołania. W każdym razie – powodzenia! Konsultacja prawna: Piotr Ćwiertnia – kancelaria adwokacka Autor : Anna Glajcar Inne artykuły dotyczące poradnictwa: Inne artykuły :

sprzeciw od orzeczenia lekarza orzecznika zus forum